Τα ούρα παράγονται στους νεφρούς και διέρχονται διαμέσου των ουρητήρων ώστε να καταλήξουν για αποθήκευση στην ουροδόχο κύστη.

Η ουροδόχος κύστη είναι ένας σάκος κατασκευασμένος από ειδικές μυϊκές ίνες και το εσωτερικό της είναι επικαλυμμένο από εξειδικευμένα κύτταρα  και ονομάζεται μεταβατικό επιθήλιο.

Όταν το άτομο είναι έτοιμο να ουρήσει, το μυϊκό τοίχωμα της ουροδόχου κύστης συσπάται και ταυτόχρονα ο σφικτήρας που υπάρχει στην ουρήθρα (δηλαδή στο σωληνάκι από όπου περνούν τα ούρα πριν αποβληθούν εντελώς από το ανθρώπινο σώμα) χαλαρώνει.

Ο σφικτήρας ενεργεί όπως μια βαλβίδα που επιτρέπει σε συγκεκριμένες στιγμές την έξοδο των ούρων.

Νευρολογικές παθήσεις ή ανατομικά προβλήματα στην περιοχή μπορεί να προκαλέσουν δυσλειτουργία του σφικτήρα. Υπάρχουν και φάρμακα που προκαλούν ακράτεια ούρων.

Στις γυναίκες οι αλλαγές στην ανατομία του ουροποιητικού, στους μύες ή στα νεύρα που ελέγχουν τους μυς αυτούς μπορούν να συμβάλλουν στην ακράτεια ούρων:

  • H γέννα

Ένας από τους πιο σημαντικούς λόγους που μπορεί να προκαλέσει ακράτεια ούρων είναι η γέννα. Κατά τη διάρκεια της γέννησης του μωρού οι μύες του πυελικού εδάφους τεντώνουν και αποδυναμώνονται. Οι μύες δεν μπορούν πλέον να ασκήσουν την πίεση που χρειάζεται για να κρατήσουν κλειστή την ουρήθρα και σε περιπτώσεις όπου ασκείται λίγο παραπάνω πίεση (π.χ. τρέξιμο, βήχας, γέλιο) μία ποσότητα ούρων διαρρέει.

  • Η ανατομία του σώματος

Οι γυναίκες είναι πιο επιρρεπείς στο να παρουσιάσουν ακράτεια ούρων εξαιτίας της ανατομίας του σώματός τους. Η γυναικεία ουρήθρα είναι μόνο 5 εκ. σε μήκος, ενώ των ανδρών είναι περίπου 25 εκ. Αυτό κάνει τις γυναίκες πιο ευαίσθητες σε μολύνσεις της ουροδόχου κύστης, οι οποίες μπορεί να προκαλέσουν ακράτεια.

  • Η κύηση

Περίπου οι μισές από τις γυναίκες που εγκυμονούν έχουν παρουσιάσει συμπτώματα ακράτειας ούρων κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους. Αυτό μπορεί να συμβαίνει εξαιτίας μιας ορμόνης που εκκρίνεται στα πρώρα στάδια της κύησης, η οποία χαλαρώνει τους μύες της κοιλιάς. Η συγκεκριμένη ορμόνη όμως  χαλαρώνει και τους μύες του σφικτήρα, με αποτέλεσμα να είναι δύσκολο να συγκρατηθεί η ροή ούρων. Σε συνδυασμό με το βάρος του μωρού, που πιέζει ακόμα περισσότερο την ουροδόχο κύστη, το πρόβλημα ακράτειας εντείνεται.

  • Ορμονικές αλλαγές κατά την εμμηνόπαυση

Η  έναρξη της εμμηνόπαυσης με τις ορμονικές αλλαγές που επιφέρει, ειδικά τη μείωση του επιπέδου των οιστρογόνων, προκαλεί καταστάσεις ακράτειας ούρων. Παρόλα αυτά, επιστημονικές μελέτες προς το παρόν δεν μπορούν να αποδείξουν ότι αποκλειστικά οι ορμονικές διαταραχές μπορούν να προκαλέσουν ακράτεια. Το χαμηλό επίπεδο οιστρογόνων, όμως, αυξάνει το ρίσκο της δημιουργίας ακράτειας ούρων λόγω της ατροφίας του κολπικού τοιχώματος.

  • Παχυσαρκία

Το αυξημένο βάρος συμβάλλει στο να τεντώνονται ακόμα περισσότερο οι μύες του πυελικού εδάφους και άρα να ασκείται μόνιμα πίεση στην κοιλιά και την ουροδόχο κύστη, με αποτέλεσμα την ακράτεια.

  • Άλλοι λόγοι όπως τραύματα, νευρολογικές παθήσεις, χρόνιος βήχας κλπ συνδέονται συχνά με την εμφάνιση ακράτειας.

Στους άνδρες γενικά οι αιτίες της ακράτειας ούρων είναι διαφορετικές από αυτές των γυναικών.

Στον άνδρα ιδιαιτέρως ακράτεια ούρων μπορούν να προκαλέσουν οι παθήσεις του προστάτη αδένα, όπως ο καρκίνος, η καλοήθης υπερπλασία, η ακτινοβολία στην περιοχή της πυέλου, ο καρκίνος της ουροδόχου κύστης και τέλος το σύνδρομο της υπνικής άπνοιας. Τέλος, η παχυσαρκία συμβάλλει και εδώ αρνητικά αφού ασκείται μόνιμα πίεση στην κοιλιά και την ουροδόχο κύστη, οδηγώντας σε ακράτεια ούρων.

Με την ευγενική συμβολή του Χειρουργού Ουρολόγου – Ανδρολόγου Ασβέστη Χαράλαμπου Π.