Παρατηρήσεις των ασθενών και μελέτες των αρμόδιων ιατρών απέδειξαν ότι και η διατροφή μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στην ακράτεια ούρων.

Κατ’ αρχάς η ποσότητα νερού που καταναλώνει ο ασθενής δεν πρέπει να είναι υπερβολική,  αλλά ούτε και ιδιαίτερα μειωμένη, γιατί στην τελευταία αυτή περίπτωση τα ούρα γίνονται ιδιαίτερα πυκνά και κατά συνέπεια πλούσια σε κρυστάλλους και άλατα και άρα πιο ερεθιστικά για τον βλεννογόνο της ουροδόχου κύστεως με επακόλουθες ακούσιες συσπάσεις τους και συνοδό απώλεια ούρων.

Η κατανάλωση αλκοόλ πρέπει να περιοριστεί και αυτή στο ελάχιστο. Καλή συμβουλή είναι να διακόψει ο ασθενής όλα τα αλκοολούχα ποτά και μετά να αρχίσει να προσθέτει στα γεύματα του μικρές ποσότητες μέχρι του σημείου που εμφανίζεται η ακράτεια ούρων.

Ο καφές με τις έντονες διουρητικές ιδιότητες της καφεΐνης καλό είναι να αποφεύγεται, όταν παρουσιάζονται συμπτώματα ακράτειας.

Όσον αφορά τα κυρίως γεύματα αυτά δεν πρέπει να περιέχουν καρυκεύματα και πικάντικες ουσίες. Τα μεξικάνικα, τα κινέζικα και γενικά η κουζίνα της Άπω Ανατολής σίγουρα δεν είναι ότι πιο ιδανικό για το ουροποιητικό,  όπως δεν είναι και οι καυτερές πιπεριές.

Τέλος, όλοι οι όξινοι χυμοί: πορτοκάλι, λεμόνι, ανανάς, φραγκοστάφυλο και ο χυμός ντομάτας, μαζί με τα ανθρακούχα ποτά, καλό είναι να αποφεύγονται.

Αντιθέτως, μια προσεκτική δίαιτα, με σκοπό την απώλεια βάρους, βοηθάει ιδιαίτερα στην ακράτεια, μαζί με την λήψη συμπληρωμάτων διατροφής που περιέχουν μαγνήσιο και VIT D,  όταν αυτές είναι χαμηλότερες του φυσιολογικού στις αναλύσεις αίματος και αφού βεβαίως προηγουμένως συμφωνήσει και ο θεράπων ιατρός.

Με την ευγενική συμβολή του Χειρουργού Ουρολόγου – Ανδρολόγου Ασβέστη Χαράλαμπου Π.